Rys historyczny
Główną słabością modelu Fw190 A napędzanego silnikiem BMW 801 były jego słabe osiągi na wysokościach powyżej 7000 metrów. Aby temu zaradzić, Kurt Tank opracował wersje Fw190B i C, z których ta ostatnia została zaprojektowana z silnikiem Daimler-Benz DB 603. Choć osiągi wersji C były obiecujące, przetestowano kolejny model, tym razem wykorzystujący chłodzony cieczą silnik rzędowy Junkers Jumo 213 o mocy 1,776 KM z wtryskiem wody i metanolu. Zwiększyło to moc do 2240 KM na krótkie okresy i skutkowało maksymalną prędkością 426 mil na godzinę przy pułapie eksploatacyjnym 13000 metrów.
Źródło: worldwarphotos.info
Jumo został przyjęty i narodził się Fw190 D-9, który okazał się świetnym samolotem. Znany jako Langnasen-Dora (Długonosa Dora), D-9 wszedł do służby jesienią 1944 roku i wykazał osiągi porównywalne z najnowszymi Spitfire XIV i P-51D Mustang. Niemieccy piloci wkrótce odkryli zalety latania na Dorze, uzyskując lepsze prowadzenie niż seria Fw 190A z większą szybkością wznoszenia.
Przetestowano różne podtypy, ale wkrótce produkcja została przestawiona na silniejszą, ostateczną pochodną konstrukcji Fw190 – Ta152.
Model
Prezentowany model jest produktem firmy Hobby Boss (81716) z 2013 roku, w skali 1/48. Malowany aerografem, farbami Gunze H.
Kamuflaż: JV 44 Red 3 (Hptm. Waldemar Wübke), May 1945, Ainring, Austria
